Tim Van Laere Gallery is pleased to present the group show Enjoy and Take Care! with works by Bram Demunter, Marcel Dzama, Armen Eloyan, Gelatin, Adrian Ghenie, Kati Heck, Anton Henning, Tomasz Kowalski, Friedrich Kunath, Edward Lipski, Jonathan Meese, Ryan Mosley, Tal R, Peter Rogiers, Ben Sledsens, Ed Templeton, Rinus Van de Velde, Aaron Van Erp, Henk Visch and Anke Weyer. It’s a generous show, both towards the artists and the public. As the title indicates, we want to share some joy and celebrate our artists, who are as always our main priority.

 

The paintings and drawings of Bram Demunter (°1993 Kortrijk; lives and works in Knokke-Heist) are always an interactive process between things he reads, hears, sees and thinks. He developed a very own iconography that closely resembles a premodern visual language and image of man. He combines this with elements from modern abstract expressionist painting. With this he refers to the tradition of art history with references to Gerard David, James Ensor, Henry Darger and Rogier Van der Weyden. His works always revolve around the behavior of people and their interaction with each other and their environment, such as nature, animals and institutions, touching on "raw" human emotions.

 

The work of Marcel Dzama (°1974, Winnipeg; lives and works in New York) is immediately recognised by his own distinctive visual language, layered with artistic influences like Dada and Marcel Duchamp. He combines political and social developments with a world of fables, myths and fictional stories. Mostly known for his drawings, he also makes sculptures, paintings, films and dioramas.

 

According to Armen Eloyan (°1966, Yerevan; lives and works in Zurich) a good painting is like a good joke, the pieces have to come together. With his characteristic dark humor, colourful paint and thick black contours, Eloyan reveals a dystopian world where things are thrown out of balance, confronting the viewer with existential questions. Combining influences from street art and animated cartoons with references to great pioneers in painting such as Willem De Kooning and Philip Guston, Armen Eloyan depicts a world where familiar figures, associated with our childhood, are stripped from every ounce of innocence.

 

The artist collective Gelatin (living and working in Vienna) is composed of four artists. They met for the first time in 1978 during their participation in a summer camp. Since then they play and work together. One can define their universe as an enormous extravagant chaos. Their work stems from their performances and mainly translates into sculptures. The work of the Viennese collective, which consists of performances, installations, plasticine paintings & collages, watercolors, furniture, sculptures, etc., is always characterized by infectious, childish enthusiasm and focuses on creating new hedonistic and physical experiences. They encourage the public to participate and contribute something with their ideas.

 

At first sight Adrian Ghenie's (°1977, Baia-Mare; lives and works in Cluj and Berlin) paintings deal with subjects that carry a historical set of references, but collective memory is constantly challenged by enigmatic prophetic actions, occulted and personal folds in the temporal linearity. Ghenie's works have become increasingly complex and multilayered, generating an open-ended set of internal and external meanings. Infused with ambiguity, the works operate in the areas between figuration and abstraction, history and imagination, past and present.

 

Kati Heck’s (° 1979, Düsseldorf; lives and works in Pulle) masterful virtuosity is unmistakable. She portrays her figures in a photorealistic way with a great attention to every detail. She combines that precision with abstractions and parts that are applied almost sculpturally on canvas. With her works, Heck synthesizes different styles, combining elements from expressionism and surrealism with social realism. Her works are reminiscent of the bars, dancers and actors of Otto Dix and George Grosz, but also refer to Jean-Michel Basquiat, the Dada movement, Man Ray and the Old Masters. She brings painting to a whole new level, as a gesture in the direction of free, radical self-confirmation.

 

The oeuvre of Anton Henning (°1964 Berlin; lives and works in Berlin and Manker) comprises paintings, sculptures, drawings, films, photographs, musical pieces and entire environments and could be read as a contemporary interpretation of the Gesamtkunstwerk. Focussing equally on the search as well as the outcome, he creates a hybrid pictorial event, an anarchy of images liberated from the gravity of the isms in art history. With his motif repertory, material choices, stylistic devices and playful reinventions of the genre types, Henning doesn’t simply quote from art history, but he playfully looks for painterly potential through his own pictorial memory which has remained delitescent, discarding all spatial, temporal, and ideational contexts.

 

Tomasz Kowalski (°1984 Szczebrzeszyn; lives and works in Krakow and Szczebrzeszyn) is a key figure in emerging Polish painting today. His influences owe deep gratitude to the tradition of German Expressionism, Outsider art and esotericism along with Surrealism. The influence of

psychedelia and Postmodern American literature feature prominently in his work. This constellation of references share a common representation of a paranoid thinking about reality, full of alternate versions, varying paths and multiple parallel narrations. It is this combination of Kowalski's imagination, his figurative play with abstraction and confident handling of paint that gives his work a unique vitality. His paintings are a micro-utopia, a reflection of a hypothetical reality or simply a representation of what it means to be alive today, right here.

 

Friedrich Kunath's (°1974 Chemnitz; lives and works in Los Angeles) work is imbued with ambiguity. His work has been influenced by the culture of wisdom and popular culture, to the point of obsession and sometimes even systematization. His personal journey from East to West Berlin, to his new home in Los Angeles, presented Kunath with a wide range of source material, ranging from the canon of art history and German philosophy to the idiom of kitsch and the make-believe world of Hollywood and Los Angeles. Kunath's work is about the universal themes of human existence, such as love, loss, optimism, vulnerability and melancholy. His oeuvre includes various media, from painting, sculpture, drawing, video and photography to extensive installations, all with tragicomic pathos and dreams about possibilities.

 

Spirituality and existential discomfort in human existence, and the rituals with which man tries to relate to it, are recurring themes in the work of Edward Lipski (°1966, London; lives and works in London). “My work is between the cultural and visual level,” explains Edward Lipski, “I am interested in the space between something you immediately understand and something abstract. This confusion creates a certain intensity.” Lipski's work moves between these two poles. The distance between the extremes has faded, until we find ourselves immersed in a seductive visual chaos.

 

Jonathan Meese (°1970, Tokyo; lives and works in Berlin and Hamburg) is known for his versatile work, ranging from exuberant paintings, installations, ecstatic performances to a powerful oeuvre of sculptures in various media. All of Meese's work is driven and supported by the pursuit of the dictatorship of art. Apparently effortlessly, he developed an independent and unique vocabulary in all genres that gives his work the diversity, visual energy and quality that, according to Robert Fleck, has been unseen since Picasso.

 

In the paintings of Ryan Mosley (°1980 Chesterfield; lives and works in Sheffield) time, place, history, the characters that populate them and the spaces they inhabit are all warped, distorted, thrown out of kilter, in states of fusion, disintegration and recombination. The figures he portrays in various ways merge or correspond with their backgrounds; the contours of their heads, jawlines, beards and hair and cheekbones flattening into a field of interlocking shapes. It is as if, in some hard-to-fathom way, the people Mosley portrays are the paintings they inhabit.

​

The duality of Tal R's (°1967 Tel Aviv, Israel; lives and works in Copenhagen) heritage is recognized in his work, which offers both festive and sinister sensations. His subject is deliberately easy to describe, but meaning is, as in dreams, enigmatic. Tal works with different media (collage, sculpture, installation, painting) and intuitively removes images from different sources. Historical and art-historical references are abundant: threads of expressionism, fauvism and symbolism continue, as well as a nod to traditional Scandinavian art, art nouveau and art from outsiders.

 

Peter Rogier’s (°1967, Antwerp; lives and works in Oud-Heverlee) ironic-expressive sculptures float between abstraction and figuration and combine both excellent craftsmanship and innovative visual language. The work of Peter Rogiers is characterized by numerous contradictions. With his characteristic sense of humor, a large dose of (self) irony and exceptional artisanal qualities, Rogiers challenges the conventions of traditional art history by removing them from their typical contexts and introducing them into a new visual language in which the psychology of form is constantly central.

 

Ben Sledsens’s (°1991, Antwerp; lives and works in Antwerp) works bear witness to an in-depth knowledge of art history. His palette of strong, vibrant colors, high technical qualities and simple visual language exist within a long tradition that refers to great masters such as Henri Matisse, Claude Monet, Henri Rousseau and Pieter Bruegel the Elder. Nature and daily life are also important sources of inspiration for Sledsens. His large-scale canvases seem deceptively simple due to the naive visual language and very recognizable subjects, but behind this lies a strongly thought-out composition in which Sledsens brings a visual storyline into his work.

 

Ed Templeton (°1972, Garden Grove; lives and works in Huntington Beach) spent his childhood in a world of skateboarding and punk rock music. He described his drawings, photos and paintings based on anecdotes and feelings that give the images a new, more profound interpretation. Human vulnerability is also an important theme in Templeton's paintings and drawings. This is especially true for the works populated by zombie-like human figures, who seem to have escaped from a medieval tableau of the Last Judgment. Templeton's early skate fame gave him a forum to discuss issues such as racism and homophobia that didn't get much room in the skateboard subculture. He played a pioneering role in leading skateboarding to the creative and cultural influence it has today.

 

Over the past few years, Rinus Van de Velde (°1983, Leuven, lives and works in Antwerp) has built a strikingly coherent oeuvre, mainly consisting of monumental, narrative charcoal drawings. Although these drawings still play a prominent role in his work, Van de Velde has evolved increasingly towards a ‘total artist’, creating a tension between fiction and reality by the use of different media such as drawings, sculptures, installations and film. With his large scale drawings Van de Velde invites the viewer to step into his carefully constructed universe. Casting himself as a succession of fictive characters and constantly reinventing himself as a different kind of artist, Van de Velde inhabits different personas, genres and art forms.

 

Aaron van Erp's (°1978, Veghel; lives and works in Eindhoven and Asuncion, Paraguay) morose humor is channeled into haunted paintings. The artist’s portrayal of a reflection of a disconcerting atmosphere has never been more potent. His works often displays random acts of surreal violence. His gruesome scenes take place in the artist signature dystopian environments, which take the form of deserted beaches and isolated interiors which are made even more absurdly surreal by the random placement of objects such as a table tennis table, or a FedEx crate.

 

With his poetic sculptures, Henk Visch (°1950 Eindhoven; lives and works in Eindhoven and Berlin) often manages to evoke all kinds of associations and stimulate the viewer’s fantasy. In Visch’s awareness there is both joy and pain. It contains raw material to play with and, even more, to work with so as to embody and stage, in a way that is familiar and secret, harrowing and full of leaps, some “truths” about our sexuality, our desires and our terrors, our arabesques and our collective gesticulations, our constant approximations, or, in short, our tribulations in space with the body as the vehicle: real bodies, invented bodies, those of known and utopian reigns.

 

Dismantling false dichotomies such as abstraction versus figuration, accident versus intention and confusion versus order, Anke Weyer (°1974 Karlsruhe; lives and works in New York) has developed a practice where anything is possible, where confusion is as marvellous as it is treacherous. Uninhibited and instinctively Anke Weyer paints with a certain urgency, a speed that keeps the painted picture honest and pure. Speed triumphs over composition. Her compositional choices are made in the moment, very consciously or impulsive, each decision has a different meaning and magnitude. The paintings document Weyer’s proces: applying layers of paint, taking paint off, overpainting it again. Using energetic brush marks, drips, wipes and scrubbing, she develops a flux of forms and lines.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

Tim Van Laere Gallery presenteert Enjoy and Take Care!, een groepstentoonstelling met werk van Bram Demunter, Marcel Dzama, Armen Eloyan, Gelatin, Adrian Ghenie, Kati Heck, Anton Henning, Tomasz Kowalski, Friedrich Kunath, Edward Lipski, Jonathan Meese, Ryan Mosley, Tal R, Peter Rogiers, Ben Sledsens, Ed Templeton, Rinus Van de Velde, Aaron Van Erp, Henk Visch en Anke Weyer. Het is een genereuze show, zowel voor de artiesten als voor het publiek. Zoals de titel aangeeft, willen we wat vreugde delen en onze artiesten vieren, die zoals altijd onze belangrijkste prioriteit zijn.

 

De schilderijen en tekeningen van Bram Demunter (°1993 Kortrijk; woont en werkt in Knokke-Heist) zijn steeds een interactief proces tussen dingen die hij leest, hoort, ziet en denkt. Hiermee ontwikkelde hij een heel eigen iconografie die dicht aanleunt bij een premoderne beeldtaal en mensbeeld. Dit combineert hij met elementen uit de moderne abstract-expressionistische schilderkunst. Hiermee refereert hij naar de traditie van de kunstgeschiedenis met verwijzingen naar Gerard David, James Ensor, Henry Darger en Rogier Van der Weyden. Zijn werken draaien steeds rond het gedrag van mensen en hun interactie met elkaar en hun omgeving, zoals de natuur, dieren en instellingen. Hiermee raakt hij vaak ‘ruwe’ menselijke emoties aan.

 

Het werk van Marcel Dzama (°1974, Winnipeg; leeft en werkt in New York) is meteen te herkennen aan zijn unieke, karakteristieke beeldtaal, waarin verschillende artistieke invloeden van Dada en Marcel Duchamp herkenbaar zijn. Hij combineert sociale en politieke ontwikkelingen met een wereld van mythes, fabels en fictieve verhalen. Dzama is voornamelijk bekend omwille van zijn tekeningen, maar hij maakt ook sculpturen, schilderijen, films en diorama’s. 

 

Volgens Armen Eloyan (°1966, Jerevan - leeft en werkt in Zürich) is een goed schilderij zoals een goede grap, de stukjes moeten in elkaar passen. Met zijn kenmerkende duistere humor, kleurrijke verf en dikke zwarte contouren, onthult Eloyan een dystopische wereld waarin de dingen uit balans zijn gegooid en de toeschouwer geconfronteerd wordt met existentiële vragen. Armen Eloyan combineert invloeden vanuit street art en geanimeerde cartoons met verwijzingen naar grote pioniers in de schilderkunst zoals Willem De Kooning en Philip Guston. Hij toont een wereld waarin vertrouwde figuren, die we vaak associeren aan onze eigen jeugd, elk greintje onschuld hebben verloren.

 

Het kunstenaarscollectief Gelatin (wonen en werken in Wenen) is samengesteld uit vier kunstenaars. Ze ontmoetten elkaar voor het eerst in 1978 tijdens hun deelname aan een zomerkamp. Sindsdien spelen en werken ze samen. Hun universum kan men definiëren als een enorme extravagante chaos. Hun werk komt voort vanuit hun performances en vertaalt zich vooral in sculpturen. Het werk van het Weense collectief, dat bestaat uit performances, installaties, plasticine schilderijen & collages, aquarellen, meubels, sculpturen, enz., wordt steeds gekenmerkt door een besmettelijk, kinderlijk enthousiasme en richt zich op het creëren van nieuwe hedonistische en lichamelijke ervaringen. Ze stimuleren het publiek om deel te nemen en met hun ideeën iets in te brengen. Hun werk handelt vaak over het lichaam dat functioneert als een collectieve taal.

 

Op het eerste gezicht behandelen de schilderijen van Adrian Ghenie (°1977, Baia-Mare; woont en werkt in Cluj en Berlijn) onderwerpen die refereren naar de geschiedenis, maar het collectieve geheugen wordt voortdurend uitgedaagd door raadselachtige profetische handelingen, verduisterde en persoonlijke plooien in de temporale lineariteit. Ghenie’s werken worden steeds complexer en gelaagder en genereren een oneindige set van interne en externe betekenissen. Doordrenkt met ambiguïteit, bevinden de werken zich tussen figuratie en abstractie, geschiedenis en verbeelding, heden en verleden.

 

Kati Heck’s (°1979, Düsseldorf; woont en werkt in Pulle) meesterlijke virtuositeit is onmiskenbaar. Ze portretteert haar figuren op fotorealistische wijze met een grote aandacht voor elk detail. Die precisie combineert ze met abstracties en delen die bijna sculpturaal op doek worden aangebracht. Met haar werken synthetiseert Heck verschillende stijlen waarbij ze elementen uit het expressionisme en surrealisme combineert met sociaal realisme. Haar werken doen denken aan de bars, dansers en acteurs van Otto Dix en George Grosz, maar refereren evengoed naar Jean-Michel Basquiat, de Dada beweging, Man Ray en de Oude Meesters. Ze brengt schilderen op een geheel nieuw niveau, als een gebaar in de richting van vrije, radicale zelfbevestiging.

 

Het oeuvre van Anton Henning (°1964 Berlijn, woont en werkt in Berlijn en Manker) omvat schilderijen, sculpturen, tekeningen, films, foto’s, muzikale stukken en volledige installaties. Zijn werken kunnen gezien worden als een hedendaagse interpretatie van het Gesamtkunstwerk. Door gelijkmatig te focussen op zowel het onderzoek als het eindresultaat, creëert Henning een hybride picturaal evenement, een anarchie van beelden bevrijd van de zwaarte van de ismes uit de kunstgeschiedenis. Met zijn motief repertoire, materiaalkeuzes, stilistische apparaten en speelse heruitvindingen van de genre types, citeert Henning niet simpelweg vanuit de kunstgeschiedenis, maar gaat hij speels op zoek naar het schilderkunstig potentieel via zijn eigen picturale geheugen naar datgene wat latent is gebleven en ontdoet hij zich van alle ruimtelijke, tijdelijke en ideationele contexten.

 

Tomasz Kowalski (°1984 Szczebrzeszyn; leeft en werkt in Krakow and Szczebrzeszyn) is een sleutelfiguur in de hedendaagse Poolse schilderkunst. Zijn werken zijn beïnvloed door de traditie van het Duitse expressionisme, outsider art, esoterie en surrealisme gecombineerd met invloeden uit de psychedelia en postmoderne Amerikaanse literatuur. Deze constellatie van referenties delen dezelfde representatie van paranoïde gedachten over de realiteit, gevuld met alternatieve versies, gevarieerde paden en meervoudige parallele verhaallijnen. Het is deze combinatie van Kowalski’s verbeelding, zijn figuratieve speelsheid met abstractie en zelfverzekerde omgang met verf die zijn werk een unieke levendigheid bezorgen. Zijn schilderijen zijn een micro-utopia, een reflectie van een hypothetische realiteit of simpelweg een representatie van wat het betekent om vandaag te leven, hier en nu. 

 

Friedrich Kunath's (°1974 Chemnitz; leeft en werkt in Los Angeles) werk is doordrongen van ambiguïteit. Zijn werk is beïnvloed door de cultuur van de wijsheid en de populaire cultuur, tot het punt van obsessie en soms zelfs systematisering. Zijn persoonlijke reis van Oost- naar West-Berlijn, naar zijn nieuwe thuis in Los Angeles, presenteerde Kunath met een breed scala aan bronnenmateriaal, variërend van de canon van de kunstgeschiedenis en de Duitse filosofie tot het idioom van de kitsch en de make-believe wereld van Hollywood en Los Angeles. Kunath’s werk gaat over de universele thema's van het menselijk bestaan, zoals liefde, verlies, optimisme, kwetsbaarheid en melancholie. Zijn oeuvre omvat verschillende media, van schilderen, beeldhouwen, tekenen, video en fotografie tot uitgebreide installaties, allemaal voorzien van een tragikomisch pathos en dromen over mogelijkheden.

 

Spiritualiteit en existentieel onbehagen in het menselijk bestaan, en de rituelen waarmee de mens zich daartoe probeert te verhouden zijn terugkerende thema's in het werk van Edward Lipski (°1966, Londen; woont en werkt in Londen). “Mijn werk bevindt zich tussen het culturele en visuele niveau” legt Edward Lipski uit, “Ik ben geïnteresseerd in de ruimte tussen iets wat je onmiddellijk begrijpt en iets abstract. Deze verwarring zorgt voor een zekere intensiteit.” Lipski’s werk beweegt zich tussen deze twee polen. De afstand tussen de extremen is vervaagd, totdat we onszelf onderdompeld vinden in een seductieve visuele chaos. 

 

Jonathan Meese (°1970, Tokyo; woont en werkt in Berlijn en Hamburg) staat bekend om zijn veelzijdig werk, dat gaat van exuberante schilderijen, installaties, extatische performances tot een krachtig oeuvre van sculpturen in diverse media. Al het werk van Meese wordt gedreven en ondersteund door een streven naar de dictatuur van de kunst. Schijnbaar moeiteloos ontwikkelde hij in alle genres een zelfstandig en uniek vocabularium dat zijn werk de verscheidenheid, visuele energie en de kwaliteit geeft, dat, volgens Robert Fleck, ongezien is sinds Picasso.

 

In de schilderijen van Ryan Mosley (°1980 Chesterfield, woont en werkt in Sheffield) zijn tijd, plaats, geschiedenis, de personages die ze bevolken en de ruimtes die ze bewonen allemaal kromgetrokken, vervormd, uit hun evenwicht gebracht en in een staat van fusie, desintegratie en recombinatie gebracht. De personages die hij op velerlei manieren portretteert,  vervloeien in of vereenzelven zich met hun achtergronden; de contouren van hun hoofden, hun kaaklijnen, baarden en haar en van hun jukbeenderen vervlakken in een ondergrond van in elkaar grijpende vormen. Het is alsof, op een of andere moeilijk te bevatten manier, de personages die Mosley portretteert, de schilderijen zijn die ze bewonen.

 

De dualiteit van Tal R's (° Tel Aviv, Israël 1967; woont en werkt in Kopenhagen) erfgoed wordt erkend in zijn werk, dat zowel feestelijke als sinistere sensaties biedt. Zijn onderwerp is opzettelijk gemakkelijk te beschrijven, maar betekenis is, net als in dromen, raadselachtig. Tal werkt met verschillende media (collage, sculptuur, installatie, schilderij) en haalt intuïtief beelden uit verschillende bronnen weg. Historische en kunsthistorische referenties zijn er in overvloed: draden van het expressionisme, het fauvisme en het symbolisme lopen door, net als een knipoog naar traditionele Scandinavische kunst, art nouveau en Outsider kunst.

 

Peter Rogier’s (°1967, Antwerp; leeft en werkt in Oud-Heverlee) ironisch-expressieve sculpturen zweven tussen abstractie en figuratie en combineren zowel een uitmuntend vakmanschap en een innovatieve beeldtaal. Het werk van Peter Rogiers kenmerkt zich door tal van tegenstrijdigheden. Met zijn kenmerkend gevoel voor humor, een grote dosis (zelf)ironie en uitzonderlijke artisanale kwaliteiten daagt Rogiers de conventies van de traditionele kunstgeschiedenis uit, door ze uit hun typerende contexten te halen en te introduceren binnen een nieuwe beeldtaal waarbij de psychologie van de vorm steeds centraal staat.

 

Ben Sledsens’s (°1991, Antwerpen; leeft en werkt in Antwerpen) werken getuigen van een diepgaande kennis van de kunstgeschiedenis. Zijn palet van sterke, levendige kleuren, hoge technische kwaliteiten en eenvoudige beeldtaal bestaan binnen een lange traditie die refereren naar grote meesters zoals Henri Matisse, Claude Monet, Henri Rousseau en Pieter Bruegel De Oude. Ook de natuur en het dagelijkse leven zijn belangrijke inspiratiebronnen voor Sledsens. Zijn grootschalige canvassen lijken bedrieglijk eenvoudig door de naïve beeldtaal en heel herkenbare onderwerpen, hierachter schuilt echter een sterk doordachte compositie waarin Sledsens een beeldende verhaallijn brengt in zijn werk.

 

Ed Templeton (°1972, Garden Grove; woont en werkt in Huntington Beach) bracht zijn jeugd door in een wereld van skateboarden en punkmuziek. Hij beschrijft zijn tekeningen, foto's en schilderijen aan de hand van anekdotes en gevoelens die de beelden een nieuwe, meer diepgaande interpretatie geven. Menselijke kwetsbaarheid is ook een belangrijk thema in Templeton's schilderijen en tekeningen. Dit geldt in het bijzonder voor de werken bevolkt door zombie-achtige menselijke figuren, die lijken te zijn ontsnapt uit een middeleeuws tableau van het Laatste Oordeel. Templeton's vroege skate-faam gaf hem een forum om kwesties zoals racisme en homofobie te bespreken die niet veel speelruimte kregen in de skateboard subcultuur. Hij vervulde een pioniersrol in het leiden van skateboarden naar de creatieve en culturele invloed die het vandaag heeft.

 

De afgelopen jaren heeft Rinus Van de Velde (° 1983, Leuven, woont en werkt in Antwerpen) een opvallend samenhangend oeuvre opgebouwd, dat voornamelijk bestaat uit monumentale, verhalende houtskooltekeningen. Hoewel deze tekeningen nog steeds een prominente rol spelen in zijn werk, evolueert Van de Velde steeds meer naar een 'totale kunstenaar', waarbij hij een spanning creëert tussen fictie en realiteit door het gebruik van verschillende media zoals tekeningen, sculpturen, installaties en film. Met zijn grootschalige tekeningen nodigt Van de Velde de toeschouwer uit om in zijn zorgvuldig opgebouwde universum te stappen. Terwijl hij zichzelf cast als een opeenvolging van fictieve personages en zichzelf voortdurend uitvindt als een ander soort artiest, leeft Van de Velde zich in in verschillende persona's, genres en kunstvormen.

 

Aaron van Erp's (° 1978, Veghel; woont en werkt in Eindhoven en Asuncion, Paraguay) sombere humor wordt gekanaliseerd in spookachtige schilderijen. Het vermogen van een kunstenaar om een onthutsende atmosfeer te weer te geven is nog nooit zo krachtig geweest. Zijn werken vertonen vaak willekeurige handelingen van surrealistisch geweld. Zijn gruwelijke scènes vinden plaats in de dysthetische omgevingen van de kunstenaar, die de vorm aannemen van verlaten stranden en geïsoleerde interieurs die nog absurder surrealistisch worden gemaakt door willekeurige voorwerpen zoals een tafeltennistafel of een FedEx-kist.

 

Met zijn poëtische sculpturen weet Henk Visch (° 1950 Eindhoven; woont en werkt in Eindhoven en Berlijn) vaak allerlei associaties op te roepen en de fantasie van de toeschouwer te stimuleren. Het bewustzijn van Henk Visch bestaat zowel uit vreugde als pijn. Het bevat ruw materiaal waar je mee kan spelen, meer nog, waar je mee kan werken. Maar dan wel om, op een zowel bekende als verdoken manier, schokkend en met sprongen, te ensceneren en vorm te geven aan enkele "waarheden" over onze seksualiteit, onze verlangens en onze angsten, onze arabesken en onze collectieve uitingen, onze constante benaderingen, of, kortweg, onze beproevingen in de ruimte met het lichaam als voertuig : echte lichamen, uitgevonden lichamen, lichamen van vertrouwde en utopische heerschappijen.

 

Binnen het werk van Anke Weyer (°1974 Karlsruhe; woont en werkt in New York) is alles mogelijk, ze ontmantelt valse dichotomies zoals abstractie versus figuratie, toeval versus intentie en verwarring versus orde. Verwarring en twijfel ervaart Weyer als iets magnifiek zowel als verraderlijk. Ongedwongen en instinctief gaat Anke Weyer tewerk met een zekere urgentie. Een snelheid die ervoor zorgt dat het geschilderd beeld puur en oprecht blijft. De snelheid primeert over de compositie. Elke compositorische beslissing wordt gemaakt in het moment, heel bewust of net impulsief. De beslissingen die Weyer maakt hebben telkens een andere schaal en betekenis. Met energieke penseelstreken, druppels, vegen en schrappingen maakt ze een flux van vormen en lijnen.