Tim Van Laere Gallery is pleased to present Always Trust The Artist, a groupshow featuring works by Gelatin, Marcel Dzama, Adrian Ghenie, Kati Heck, Edward Lipski, Jonathan Meese, Ryan Mosley and Aaron van Erp. The title of the exhibition refers to a work by Kati Heck and perfectly sums up the philosophy of the gallery.

 

Gelatin (live and work in Vienna) is comprised of four artists. They first met in 1978, when they all attended a summer camp. They have been playing and working together since then. Their universe could be defined as a stupendous extravagant jumble. Their work originates out of performances and is translated mostly into sculpture. From 1993 they began exhibiting internationally. They have exhibited globally with museums and leading art galleries including solo shows at Fondazione Prada, Milan; Künstlerverein Malkasten, Düsseldorf; Musée d'Art Moderne de la Ville, Paris; Galerie Nicola von Senger AG, Zürich; Galleria Massimo de Carlo, London, Milan; Galerie Meyer Kainer, Vienna; Gagosian Gallery, London; Galerie Emmanuel Perrotin, Paris, Miami; Greene Naftali Gallery, New York; group shows at Traklhaus, Salzburg; Arthena Foundation, Düsseldorf; Museum Franz Gertsch, Burgdof; Musee D’Art Moderne et Contemporain, Saint-Etienne Metropole; Hayward Gallery, London and Centre Pompidou, Paris.

 

The work of Marcel Dzama (°1974, Winnipeg; lives and works in New York) is immediately recognised by his own distinctive visual language, layered with artistic influences like Dada and Marcel Duchamp. He combines political and social developments with a world of fables, myths and fictional stories. Mostly known for his drawings, he also makes sculptures, paintings, films and dioramas. Recent solo exhibitions include La Casa Encendida, Madrid; World Chess Hall of Fame, St. Louis; Musée d’art contemporain de Montréal, Montréal; Kunstmuseum Thun, Thun; CAC, Malaga; MAZ, Zapopan; Gemeentemuseum, The Hague; Kunstverein Braunschweig, Braunschweig; Pinakothek der Moderne, Much; Le Magasin - Centre National d’Art Contemporain de Grenoble, Grenoble. His works are included in numerous public collections worldwide, including the Corcoran Gallery of Art, Washington D.C.; Dallas Museum of Art, Dallas; Musée d’art contemporain de Montréal, Montréal; Museum of Contemporary Art, Los Angeles; The Museum of Modern Art, New York; National Gallery of Canada, Ottawa; Solomon R. Guggenheim Museum, New York; Tate Gallery, London; and the Vancouver Art Gallery, Vancouver.

 

At first sight Adrian Ghenie's (°1977, Baia-Mare; lives and works in Cluj and Berlin) paintings deal with subjects that carry a historical set of references, but collective memory is constantly challenged by enigmatic prophetic actions, occulted and personal folds in the temporal linearity. Ghenie's works have become increasingly complex and multilayered, generating an open-ended set of internal and external meanings. Infused with ambiguity, the works operate in the areas between figuration and abstraction, history and imagination, past and present. Recent solo exhibitions include Villa De Medici, Rome; S.M.A.K. Museum, Ghent; CAC Málaga; the Museum for Contemporary Art, Denver; the National Museum of Contemporary Art (MNAC), Bucharest. His work has been included in group exhibitions at MAC, Belfast; Fondation Vincent Van Gogh, Arles; Centre Pompidou, Paris; Palazzo Strozzi, Florence; SFMOMA, San Francisco; the Francois Pinault Collection at Palazzo Grassi, Venice; and the Liverpool Biennial.

 

Kati Heck (°1979, Düsseldorf; lives and works in Pulle, Belgium) is to be considered an heiress to German Expressionism. One is reminded of the bars, dancers and actors of Otto Dix and George Grosz at the same time as the Old Masters. Heck synthesizes and fuses styles. She’s both an Abstract Expressionist as a Realist. She challenges the medium of paint on a completely new level, as a gesture toward unabashed self-assertion and its radical effects. Her characters are drawn from her immediate environment, for this show she invited star chef Johan Segers to model along with two of herself and two of her close friends. Recent solo exhibitions include Sadie Coles HQ, London; M HKA, Antwerp; Corbett vs Dempsey, Chicago; CAC, Malaga; Mary Boone Gallery, New York. Her work was featured in group shows including Middelheimmuseum, Antwerp; MAS, Antwerp; Bozar, Brussels; and National Art Museum of China, Beijing.

 

"My work exists between the cultural and the visual level," Edward Lipski (° 1966, London; lives and works in London) explains, "Iʼm interested in the space between something you understand and something that is also abstract. This confusion creates a particular intensity." His work moves between these two poles; the distance between extremes is blurred, until we find ourselves immersed in a seductive visual chaos. He has exhibited globally with museums and leading art galleries, including solo shows at Bonnefantenmuseum, Maastricht; MDD, Deurle, Belgium; Alan Koppel Gallery, Chicago; The Approach, London; Greenberg Van Doren Gallery, New York; Museum het Domein, Sittard, the Netherlands; and group shows at La Maison Rouge, Paris; Mudam, Luxembourg; M HKA, Antwerp; MARTa Herford, Herford; S.M.A.K. Museum, Ghent. His works are in a number of International public collections, such as S.M.A.K., Ghent; Bonnefantenmuseum, Maastricht; Arts Council, UK; M HKA, Antwerp; Mudam Luxembourg and Fondation Antoine de Galbert, Paris. 

 

Jonathan Meese (°1970, Tokyo; lives and works in Berlin and Hamburg) is renowned for his multi-faceted work, including wildly exuberant paintings and installations, ecstatic performances, and a powerful body of sculptures. All of Meese's work is driven and supported by a striving for a rule of art, the dictatorship of art. Apparently effortlessly, he has developed in all genres an independent and at the same time unique vocabulary that gives his work a variety, visual energy and quality which, according to Robert Fleck, has been unheard of since Picasso. Recent solo shows include Kunsthistorisches Museum, Vienna; Carré Sainte Anne, Montpellier; David Nolan Gallery, New York; Haus der Berliner Festspiele, Berlin, Salsali Private Museum, Dubai; National Gallery Prague, Prague, Museum der Moderne, Salzburg; Gem, The Hague; CAC Málaga, Spain; Museum of Contemporary Art, North Miami; De Appel, Amsterdam; group shows at Museu de Arte de São Paulo; Guggenheim Museum; National Center for Contemporary Art, Moscow; MARTa Herford, Germany; Centre Pompidou, Paris; The Saatchi Gallery, London; and MoMA PS1, New York.

 

In the paintings of Ryan Mosley (°1980 Chesterfield; lives and works in Sheffield) time, place, history, the characters that populate them and the spaces they inhabit are all warped, distorted, thrown out of kilter, in states of fusion, disintegration and recombination. The figures he portrays in various ways merge or correspond with their backgrounds; the contours of their heads, jawlines, beards and hair and cheekbones flattening into a field of interlocking shapes. It is as if, in some hard-to-fathom way, the people Mosley portrays are the paintings they inhabit. His works were internationally exhibited in exhibitions including Museum Sheffield, UK; Arp Museum Bahnhof Rolandseck, Remagen; Sadie Coles HQ, London; Musée d’Art moderne et contemporain de Strasbourg, Strasbourg; Museum of Modern Art, Moscow; Centre Pompidou, Metz; and Museum Ludwig, Budapest

 

Aaron van Erp's (°1978, Veghel; lives and works in Eindhoven and Asuncion) morose humor is channeled into haunted paintings. The artist’s portrayal of a reflection of a disconcerting atmosphere has never been more potent. His works often displays random acts of surreal violence. His gruesome scenes take place in the artist signature dystopian environments, which take the form of deserted beaches and isolated interiors which are made even more absurdly surreal by the random placement of objects such as a table tennis table, or a FedEx crate. Recent solo exhibitions include Stadtmuseum Gütersloh, Gütersloh; Museum ’t Kruithuis, s’Hertogenbosch; C-Space, Beijing, Noordbrabants Museum, ’s Hertogenbosch. His works were featured in group exhibitions including Museo Archeologico e d’arte della Maremma Grosetto, Grosetto; Res Muijsers Contemporary Art Tilburg, Tilburg; MOA, Bunnik; Marta Herford, Herford; Dordrechts Museum, Dordrecht; and Kunstverein Kreis Gütersloh.

 

​

Tim Van Laere Gallery presenteert Always Trust The Artist, een groupshow met werk van Gelatin, Marcel Dzama, Adrian Ghenie, Kati Heck, Edward Lipski, Jonathan Meese, Ryan Mosley en Aaron van Erp. De titel van de tentoonstelling refereert naar een werk van Kati Heck en vat de filosofie van de galerie perfect samen. 

 

Het kunstenaarscollectief Gelatin (woont en werkt in Wenen) is samengesteld uit vier kunstenaars. Ze ontmoetten elkaar voor het eerst in 1978 tijdens hun deelname aan een zomerkamp. Sindsdien spelen en werken ze samen. Hun universum kan men definiëren als een enorme extravagante chaos. Hun werk komt voort vanuit hun performances en vertaald zich vooral in sculpturen. Ze stelden internationaal tentoon bij museum en galleries waaronder Fondazione Prada, Milaan; Künstlerverein Malkasten, Düsseldorf; Musée d'Art Moderne de la Ville, Parijs; Galerie Nicola von Senger AG, Zurich; Galleria Massimo de Carlo, Londen, Milaan; Galerie Meyer Kainer, Wenen; Gagosian Gallery, Londen; Galerie Emmanuel Perrotin, Parijs, Miami; Greene Naftali Gallery, New York; groepstentoonstellingen in Traklhaus, Salzburg; Arthena Foundation, Düsseldorf; Museum Franz Gertsch, Burgdof; Musee D’Art Moderne et Contemporain, Saint-Etienne Metropole; Hayward Gallery, Londen and Centre Pompidou, Parijs.

 

Het werk van Marcel Dzama (°1974, Winnipeg; woont en werkt in New York) is meteen te herkennen aan zijn unieke, karakteristieke beeldtaal, waarin verschillende artistieke invloeden van Dada en Marcel Duchamp herkenbaar zijn. Hij combineert sociale en politieke ontwikkelingen met een wereld van mythes, fabels en fictieve verhalen. Dzama is voornamelijk bekend omwille van zijn tekeningen, maar hij maakt ook sculpturen, schilderijen, films en diorama’s. Recente solotentoonstelling vonden plaats in La Casa Encendida, Madrid; World Chess Hall of Fame, St. Louis; Musée d’art contemporain de Montréal, Montréal; Kunstmuseum Thun, Thun; CAC, Malaga; MAZ, Zapopan; Gemeentemuseum, Den Haag; Kunstverein Braunschweig, Braunschweig; Pinakothek der Moderne, Munchen; Le Magasin - Centre National d’Art Contemporain de Grenoble, Grenoble. Zijn werken zijn ook opgenomen in verschillende internationale publieke collecties zoals the Corcoran Gallery of Art, Washington D.C.; Dallas Museum of Art, Dallas; Musée d’art contemporain de Montréal, Montréal; Museum of Contemporary Art, Los Angeles; The Museum of Modern Art, New York; National Gallery of Canada, Ottawa; Solomon R. Guggenheim Museum, New York; Tate Gallery, London; en the Vancouver Art Gallery, Vancouver.

 

Op het eerste gezicht behandelen de schilderijen van Adrian Ghenie (°1977, Baia-Mare; woont en werkt in Cluj en Berlijn) onderwerpen die refereren naar de geschiedenis, maar het collectieve geheugen wordt voortdurend uitgedaagd door raadselachtige profetische handelingen, verduisterde en persoonlijke plooien in de temporale lineariteit. Ghenie’s werken worden steeds complexer en gelaagder en genereren een oneindige set van interne en externe betekenissen. Doordrenkt met ambiguïteit, bevinden de werken zich tussen figuratie en abstractie, geschiedenis en verbeelding, heden en verleden. Recente solotentoonstellingen bevat ondermeer Villa De Medici, Rome; S.M.A.K., Ghent; CAC Málaga; the Museum for Contemporary Art, Denver; the National Museum of Contemporary Art (MNAC), Bucharest. Zijn werk werd ook getoond in verschillende groepstentoonstellingen waaronder MAC, Belfast; Fondation Vincent Van Gogh, Arles; Centre Pompidou, Parijs; Palazzo Strozzi, Florence; SFMOMA, San Francisco; the Francois Pinault Collection at Palazzo Grassi, Venice; en de Liverpool Bienniale.

 

Kati Heck (°1979, Düsseldorf; woont en werkt in Pulle) wordt beschouwd als een erfgename van het Duits expressionisme. Haar werk doet denken aan de bars, dansers en acteurs van Otto Dix en George Grosz, net als aan de Oude Meesters. Heck synthetiseert stijlen. Ze is net zo goed een abstract expressionist als een realist. Ze brengt schilderen op een geheel nieuw niveau, als een gebaar in de richting van vrije, radicale zelfbevestiging. Haar personages ontleent ze uit haar onmiddellijke omgeving, voor deze tentoonstelling nodigde ze sterrenchef Johan Segers uit om te poseren naast haarzelf en twee van haar goede vriendinnen. Recente solotentoonstellingen waren ondermeer bij Sadie Coles HQ, Londen; M HKA, Antwerp; Corbett vs Dempsey, Chicago; CAC, Malaga; en Mary Boone Gallery, New York. Haar werk werd tentoongesteld in groepshows in het Middelheimmuseum, Antwerpen; MAS, Antwerpen; Bozar, Brussel; en het National Art Museum of China, Beijing.

 

“Mijn werk bevindt zich tussen het culturele en visuele niveau” legt Edward Lipski (°1966, Londen; woont en werkt in Londen) uit, “ Ik ben geïnteresseerd in de ruimte tussen iets wat je onmiddellijk begrijpt en iets abstract. Deze verwarring zorgt voor een zekere intesiteit.” Lipski’s werk beweegt zich tussen deze twee polen. De afstand tussen de extremen is vervaagd, totdat we onszelf onderdompelt vinden in een seductieve visuele chaos.  Hij heeft wereldwijd tentoon gesteld in ondermeer Bonnefantenmuseum, Maastricht; MDD, Deurle, Belgium; Alan Koppel Gallery, Chicago; The Approach, Londen; Greenberg Van Doren Gallery, New York; Museum het Domein, Sittard, Nederland; en groepstentoonstellingen in La Maison Rouge, Parijs; Mudam, Luxembourg; M HKA, Antwerpen; MARTa Herford, Herford; S.M.A.K. Museum, Gent. Zijn werken werden opgenomen in talloze internationale publieke collecties zoals S.M.A.K., Ghent; Bonnefantenmuseum, Maastricht; Arts Council, UK; M HKA, Antwerpen; Mudam Luxemburg en Fondation Antoine de Galbert, Parijs. 

 

Jonathan Meese (°1970, Tokyo; woont en werkt in Berlijn en Hamburg)staat bekend om zijn veelzijdig werk, dat gaat van exuberante schilderijen, installaties, extatische performances tot een krachtig oeuvre van sculpturen in diverse media. Al het werk van Meese wordt gedreven en ondersteund door een streven naar de dictatuur van de kunst. Schijnbaar moeiteloos ontwikkelde hij in alle genres een zelfstandig en uniek vocabularium dat zijn werk de verscheidenheid, visuele energie en de kwaliteit geeft, dat, volgens Robert Fleck, ongezien is sinds Picasso. Recente solotentoonstellingen vonden plaats in Kunsthistorisches Museum, Vienna; Carré Sainte Anne, Montpellier; David Nolan Gallery, New York; Haus der Berliner Festspiele, Berlin,Salsali Private Museum, Dubai; National Gallery Prague, Prague, Museum der Moderne, Salzburg; Gem, The Hague; CAC Málaga, Spain; Museum of Contemporary Art, North Miami; De Appel, Amsterdam. Daarnaast werden zijn werken ook getoond in groepstentoonstellingen in Museu de Arte de São Paulo; Guggenheim Museum; National Center for Contemporary Art, Moscow; MARTa Herford, Germany; Centre Pompidou, Parijs; The Saatchi Gallery, Londen; and MoMA PS1, New York.

 

In de schilderijen van Ryan Mosley (°1980 Chesterfield, woont en werkt in Sheffield) zijn tijd, plaats, geschiedenis, de personages die ze bevolken en de ruimtes die ze bewonen allemaal kromgetrokken, vervormd, uit hun evenwicht gebracht en in een staat van fusie, desintegratie en recombinatie gebracht. De personages die hij op velerlei manieren portretteert,  vervloeien in of vereenzelven zich met hun achtergronden; de contouren van hun hoofden, hun kaaklijnen, baarden en haar en van hun jukbeenderen vervlakken in een ondergrond van in elkaar grijpende vormen. Het is alsof, op een of andere moeilijk te bevatten manier, de personages die Mosley portretteert, de schilderijen zijn die ze bewonen. Zijn werken werden Internationaal tentoon gesteld in Museum Sheffield, UK; Arp Museum Bahnhof Rolandseck, Remagen; Alison Jacques Gallery, London; Eigen+Art, Berlin, Leipzig; Musée d’Art moderne et contemporain de Strasbourg, Strasbourg; Susanne Vielmetter, Los Angeles; Museum of Modern Art, Moscow; Centre Pompidou, Metz; and Museum Ludwig, Budapest

 

Aaron van Erp (°1978, Veghel; woont en werkt in Eindhoven en Asuncion) maakt donkere gepassioneerde schilderijen in zijn eigen typerende stijl die intense, beklijvende thema’s uitbeelden en die een wrede kijk bieden op de mensheid. Zijn gruwelijke scènes vinden altijd plaats in een dystopische omgeving van verlaten stranden tot verwoeste, griezelige sites, die nog meer absurd aanvoelen door zijn gebruik van herkenbare objecten uit de wereld om ons heen zoals een tennistafel of een FedEx kist. Zijn werk werd tentoongesteld in recente solotentoonstellingen in Stadtmuseum Gütersloh, Gütersloh; Museum ’t Kruithuis, s’Hertogenbosch; C-Space, Beijing, Noordbrabants Museum, ’s Hertogenbosch en in groepstentoonstellingen in Museo Archeologico e d’arte della Maremma Grosetto, Grosetto; Res Muijsers Contemporary Art Tilburg, Tilburg; MOA, Bunnik; Marta Herford, Herford; Dordrechts Museum, Dordrecht; and Kunstverein Kreis Gütersloh.