Live Forever
24 October - 30 November, 2019
Tim Van Laere Gallery presents Live Forever, a group show with work by Bram Demunter, Gelatin, Adrian Ghenie, Kati Heck, Friedrich Kunath, Edward Lipski, Jonathan Meese, Tal R, Daniel Richter, Peter Rogiers, Ben Sledsens, Ed Templeton, Henk Visch and Anke Weyer.
The paintings and drawings of Bram Demunter (°1993 Kortrijk; lives and works in Knokke-Heist) are always an interactive process between things he reads, hears, sees and thinks. He developed a very own iconography that closely resembles a premodern visual language and image of man. He combines this with elements from modern abstract expressionist painting. With this he refers to the tradition of art history with references to Gerard David, James Ensor, Henry Darger and Rogier Van der Weyden. His works always revolve around the behavior of people and their interaction with each other and their environment, such as nature, animals and institutions, touching on "raw" human emotions.
The artist collective Gelatin (living and working in Vienna) is composed of four artists. They met for the first time in 1978 during their participation in a summer camp. Since then they play and work together. One can define their universe as an enormous extravagant chaos. Their work stems from their performances and mainly translates into sculptures. The work of the Viennese collective, which consists of performances, installations, plasticine paintings & collages, watercolors, furniture, sculptures, etc., is always characterized by infectious, childish enthusiasm and focuses on creating new hedonistic and physical experiences. They encourage the public to participate and contribute something with their ideas. Their work often deals with the body that functions as a collective language.
At first sight Adrian Ghenie's (°1977, Baia-Mare; lives and works in Cluj and Berlin) paintings deal with subjects that carry a historical set of references, but collective memory is constantly challenged by enigmatic prophetic actions, occulted and personal folds in the temporal linearity. Ghenie's works have become increasingly complex and multilayered, generating an open-ended set of internal and external meanings. Infused with ambiguity, the works operate in the areas between figuration and abstraction, history and imagination, past and present.
Kati Hecks (° 1979, Düsseldorf; lives and works in Pulle) masterful virtuosity is unmistakable. She portrays her figures in a photorealistic way with a great attention to every detail. She combines that precision with abstractions and parts that are applied almost sculpturally on canvas. With her works, Heck synthesizes different styles, combining elements from expressionism and surrealism with social realism. Her works are reminiscent of the bars, dancers and actors of Otto Dix and George Grosz, but also refer to Jean-Michel Basquiat, the Dada movement, Man Ray and the Old Masters. She brings painting to a whole new level, as a gesture in the direction of free, radical self-confirmation.
Friedrich Kunath's (°1974 Chemnitz; lives and works in Los Angeles) work is imbued with ambiguity. His work has been influenced by the culture of wisdom and popular culture, to the point of obsession and sometimes even systematization. His personal journey from East to West Berlin, to his new home in Los Angeles, presented Kunath with a wide range of source material, ranging from the canon of art history and German philosophy to the idiom of kitsch and the make-believe world of Hollywood and Los Angeles. Kunath's work is about the universal themes of human existence, such as love, loss, optimism, vulnerability and melancholy. His oeuvre includes various media, from painting, sculpture, drawing, video and photography to extensive installations, all with tragicomic pathos and dreams about possibilities.
Spirituality and existential discomfort in human existence, and the rituals with which man tries to relate to it, are recurring themes in the work of Edward Lipski (°1966, London; lives and works in London). “My work is between the cultural and visual level,” explains Edward Lipski, “I am interested in the space between something you immediately understand and something abstract. This confusion creates a certain intensity.” Lipski's work moves between these two poles. The distance between the extremes has faded, until we find ourselves immersed in a seductive visual chaos.
Jonathan Meese (°1970, Tokyo; lives and works in Berlin and Hamburg) is known for his versatile work, ranging from exuberant paintings, installations, ecstatic performances to a powerful oeuvre of sculptures in various media. All of Meese's work is driven and supported by the pursuit of the dictatorship of art. Apparently effortlessly, he developed an independent and unique vocabulary in all genres that gives his work the diversity, visual energy and quality that, according to Robert Fleck, has been unseen since Picasso.
The duality of Tal R's (°1967 Tel Aviv, Israel; lives and works in Copenhagen) heritage is recognized in his work, which offers both festive and sinister sensations. His subject is deliberately easy to describe, but meaning is, as in dreams, enigmatic. Tal works with different media (collage, sculpture, installation, painting) and intuitively removes images from different sources. Historical and art-historical references are abundant: threads of expressionism, fauvism and symbolism continue, as well as a nod to traditional Scandinavian art, art nouveau and art from outsiders or children.
Daniel Richter (°1962, Eutin, Germany; lives and works in Berlin) creates a balance between abstraction and figuration with a combination of highly detained silhouettes and subtle gradations of the background. In his large-scale oil paintings, Richter connects pieces of art history, mass media and pop culture in idiosyncratic, narrative pictorial worlds. Undercurrents of violence, isolation and clumsiness are indicated by a picturesque language that deals with both absurdity and surrealism. The tension in Richter's large-scale compositions is reinforced by the colors and shapes that he uses and gives the work a playful quality. Richter argues that the dichotomy between abstract and figurative painting is a constructed fiction, because the formal problems of color and composition remain constant. The symbolist painter James Ensor and the pioneer of expressionism, Edvard Munch, can be seen here as Richter's artistic ancestors.
Peter Rogier’s (°1967, Antwerp; lives and works in Oud-Heverlee) ironic-expressive sculptures float between abstraction and figuration and combine both excellent craftsmanship and innovative visual language. The work of Peter Rogiers is characterized by numerous contradictions. With his characteristic sense of humor, a large dose of (self) irony and exceptional artisanal qualities, Rogiers challenges the conventions of traditional art history by removing them from their typical contexts and introducing them into a new visual language in which the psychology of form is constantly central.
Ben Sledsens’s (°1991, Antwerp; lives and works in Antwerp) works bear witness to an in-depth knowledge of art history. His palette of strong, vibrant colors, high technical qualities and simple visual language exist within a long tradition that refers to great masters such as Henri Matisse, Claude Monet, Henri Rousseau and Pieter Bruegel the Elder. Nature and daily life are also important sources of inspiration for Sledsens. His large-scale canvases seem deceptively simple due to the naive visual language and very recognizable subjects, but behind this lies a strongly thought-out composition in which Sledsens brings a visual storyline into his work.
Ed Templeton (°1972, Garden Grove; lives and works in Huntington Beach) spent his childhood in a world of skateboarding and punk rock music. He described his drawings, photos and paintings based on anecdotes and feelings that give the images a new, more profound interpretation. Human vulnerability is also an important theme in Templeton's paintings and drawings. This is especially true for the works populated by zombie-like human figures, who seem to have escaped from a medieval tableau of the Last Judgment. Templeton's early skate fame gave him a forum to discuss issues such as racism and homophobia that didn't get much room in the skateboard subculture. He played a pioneering role in leading skateboarding to the creative and cultural influence it has today.
With his poetic sculptures, Henk Visch (°1950 Eindhoven; lives and works in Eindhoven and Berlin) often manages to evoke all kinds of associations and stimulate the viewer’s fantasy. In Visch’s awareness there is both joy and pain. It contains raw material to play with and, even more, to work with so as to embody and stage, in a way that is familiar and secret, harrowing and full of leaps, some “truths” about our sexuality, our desires and our terrors, our arabesques and our collective gesticulations, our constant approximations, or, in short, our tribulations in space with the body as the vehicle: real bodies, invented bodies, those of known and utopian reigns.
Dismantling false dichotomies such as abstraction versus figuration, accident versus intention and confusion versus order, Anke Weyer (°1974 Karlsruhe; lives and works in New York) has developed a practice where anything is possible, where confusion is as marvellous as it is treacherous. Uninhibited and instinctively Anke Weyer paints with a certain urgency, a speed that keeps the painted picture honest and pure. Speed triumphs over composition. Her compositional choices are made in the moment, very consciously or impulsive, each decision has a different meaning and magnitude. The paintings document Weyer’s proces: applying layers of paint, taking paint off, overpainting it again. Using energetic brush marks, drips, wipes and scrubbing, she develops a flux of forms and lines.
Tim Van Laere Gallery presenteert Live Forever, een groepshow met werk van Bram Demunter, Gelatin, Adrian Ghenie, Kati Heck, Friedrich Kunath, Edward Lipski, Jonathan Meese, Tal R, Daniel Richter, Peter Rogiers, Ben Sledsens, Ed Templeton, Henk Visch en Anke Weyer.
De schilderijen en tekeningen van Bram Demunter (°1993 Kortrijk; woont en werkt in Knokke-Heist) zijn steeds een interactief proces tussen dingen die hij leest, hoort, ziet en denkt. Hiermee ontwikkelde hij een heel eigen iconografie die dicht aanleunt bij een premoderne beeldtaal en mensbeeld. Dit combineert hij met elementen uit de moderne abstract-expressionistische schilderkunst. Hiermee refereert hij naar de traditie van de kunstgeschiedenis met verwijzingen naar Gerard David, James Ensor, Henry Darger en Rogier Van der Weyden. Zijn werken draaien steeds rond het gedrag van mensen en hun interactie met elkaar en hun omgeving, zoals de natuur, dieren en instellingen. Hiermee raakt hij vaak ‘ruwe’ menselijke emoties aan.
Het kunstenaarscollectief Gelatin (wonen en werken in Wenen) is samengesteld uit vier kunstenaars. Ze ontmoetten elkaar voor het eerst in 1978 tijdens hun deelname aan een zomerkamp. Sindsdien spelen en werken ze samen. Hun universum kan men definiëren als een enorme extravagante chaos. Hun werk komt voort vanuit hun performances en vertaalt zich vooral in sculpturen. Het werk van het Weense collectief, dat bestaat uit performances, installaties, plasticine schilderijen & collages, aquarellen, meubels, sculpturen, enz., wordt steeds gekenmerkt door een besmettelijk, kinderlijk enthousiasme en richt zich op het creëren van nieuwe hedonistische en lichamelijke ervaringen. Ze stimuleren het publiek om deel te nemen en met hun ideeën iets in te brengen. Hun werk handelt vaak over het lichaam dat functioneert als een collectieve taal.
Op het eerste gezicht behandelen de schilderijen van Adrian Ghenie (°1977, Baia-Mare; woont en werkt in Cluj en Berlijn) onderwerpen die refereren naar de geschiedenis, maar het collectieve geheugen wordt voortdurend uitgedaagd door raadselachtige profetische handelingen, verduisterde en persoonlijke plooien in de temporale lineariteit. Ghenie’s werken worden steeds complexer en gelaagder en genereren een oneindige set van interne en externe betekenissen. Doordrenkt met ambiguïteit, bevinden de werken zich tussen figuratie en abstractie, geschiedenis en verbeelding, heden en verleden.
Kati Hecks (°1979, Düsseldorf; woont en werkt in Pulle) meesterlijke virtuositeit is onmiskenbaar. Ze portretteert haar figuren op fotorealistische wijze met een grote aandacht voor elk detail. Die precisie combineert ze met abstracties en delen die bijna sculpturaal op doek worden aangebracht. Met haar werken synthetiseert Heck verschillende stijlen waarbij ze elementen uit het expressionisme en surrealisme combineert met sociaal realisme. Haar werken doen denken aan de bars, dansers en acteurs van Otto Dix en George Grosz, maar refereren evengoed naar Jean-Michel Basquiat, de Dada beweging, Man Ray en de Oude Meesters. Ze brengt schilderen op een geheel nieuw niveau, als een gebaar in de richting van vrije, radicale zelfbevestiging.
Friedrich Kunath's (°1974 Chemnitz; leeft en werkt in Los Angeles) werk is doordrongen van ambiguïteit. Zijn werk is beïnvloed door de cultuur van de wijsheid en de populaire cultuur, tot het punt van obsessie en soms zelfs systematisering. Zijn persoonlijke reis van Oost- naar West-Berlijn, naar zijn nieuwe thuis in Los Angeles, presenteerde Kunath met een breed scala aan bronnenmateriaal, variërend van de canon van de kunstgeschiedenis en de Duitse filosofie tot het idioom van de kitsch en de make-believe wereld van Hollywood en Los Angeles. Kunath’s werk gaat over de universele thema's van het menselijk bestaan, zoals liefde, verlies, optimisme, kwetsbaarheid en melancholie. Zijn oeuvre omvat verschillende media, van schilderen, beeldhouwen, tekenen, video en fotografie tot uitgebreide installaties, allemaal voorzien van een tragikomisch pathos en dromen over mogelijkheden.
Spiritualiteit en existentieel onbehagen in het menselijk bestaan, en de rituelen waarmee de mens zich daartoe probeert te verhouden zijn terugkerende thema's in het werk van Edward Lipski (°1966, Londen; woont en werkt in Londen). “Mijn werk bevindt zich tussen het culturele en visuele niveau” legt Edward Lipski uit, “Ik ben geïnteresseerd in de ruimte tussen iets wat je onmiddellijk begrijpt en iets abstract. Deze verwarring zorgt voor een zekere intensiteit.” Lipski’s werk beweegt zich tussen deze twee polen. De afstand tussen de extremen is vervaagd, totdat we onszelf onderdompeld vinden in een seductieve visuele chaos.
Jonathan Meese (°1970, Tokyo; woont en werkt in Berlijn en Hamburg) staat bekend om zijn veelzijdig werk, dat gaat van exuberante schilderijen, installaties, extatische performances tot een krachtig oeuvre van sculpturen in diverse media. Al het werk van Meese wordt gedreven en ondersteund door een streven naar de dictatuur van de kunst. Schijnbaar moeiteloos ontwikkelde hij in alle genres een zelfstandig en uniek vocabularium dat zijn werk de verscheidenheid, visuele energie en de kwaliteit geeft, dat, volgens Robert Fleck, ongezien is sinds Picasso.
De dualiteit van Tal R's (° Tel Aviv, Israël 1967; woont en werkt in Kopenhagen) erfgoed wordt erkend in zijn werk, dat zowel feestelijke als sinistere sensaties biedt. Zijn onderwerp is opzettelijk gemakkelijk te beschrijven, maar betekenis is, net als in dromen, raadselachtig. Tal werkt met verschillende media (collage, sculptuur, installatie, schilderij) en haalt intuïtief beelden uit verschillende bronnen weg. Historische en kunsthistorische referenties zijn er in overvloed: draden van het expressionisme, het fauvisme en het symbolisme lopen door, net als een knipoog naar traditionele Scandinavische kunst, art nouveau en kunst van buitenstaanders of kinderen.
Daniel Richter (°1962, Eutin, Duitsland; woont en werkt in Berlijn) creëert met een samenspel van sterk gedetineerde silhouetten en subtiele gradaties van de achtergrond, een evenwicht tussen abstractie en figuratie. In zijn grootschalige olieverfschilderijen sluit Richter stukken kunstgeschiedenis, massamedia en popcultuur aan in idiosyncratische, verhalende picturale werelden. Onderstromen van geweld, isolatie en onhandigheid worden aangegeven door een schilderachtige taal die zowel absurditeit als surrealisme behandelt. De spanning in de grootschalige composities van Richter wordt versterkt door de kleuren en vormen die hij gebruikt en geeft het werk een ludieke kwaliteit. Richter stelt dat de tweedeling tussen abstract en figuratief schilderen een geconstrueerde fictie is, omdat de formele problemen van kleur en compositie constant blijven. De symbolistische schilder James Ensor en de pionier van het expressionisme, Edvard Munch, kunnen hier worden gezien als artistieke voorouders van Richter.
Peter Rogier’s (°1967, Antwerp; leeft en werkt in Oud-Heverlee) ironisch-expressieve sculpturen zweven tussen abstractie en figuratie en combineren zowel een uitmuntend vakmanschap en een innovatieve beeldtaal. Het werk van Peter Rogiers kenmerkt zich door tal van tegenstrijdigheden. Met zijn kenmerkend gevoel voor humor, een grote dosis (zelf)ironie en uitzonderlijke artisanale kwaliteiten daagt Rogiers de conventies van de traditionele kunstgeschiedenis uit, door ze uit hun typerende contexten te halen en te introduceren binnen een nieuwe beeldtaal waarbij de psychologie van de vorm steeds centraal staat.
Ben Sledsens’s (°1991, Antwerpen; leeft en werkt in Antwerpen) werken getuigen van een diepgaande kennis van de kunstgeschiedenis. Zijn palet van sterke, levendige kleuren, hoge technische kwaliteiten en eenvoudige beeldtaal bestaan binnen een lange traditie die refereren naar grote meesters zoals Henri Matisse, Claude Monet, Henri Rousseau en Pieter Bruegel De Oude. Ook de natuur en het dagelijkse leven zijn belangrijke inspiratiebronnen voor Sledsens. Zijn grootschalige canvassen lijken bedrieglijk eenvoudig door de naïve beeldtaal en heel herkenbare onderwerpen, hierachter schuilt echter een sterk doordachte compositie waarin Sledsens een beeldende verhaallijn brengt in zijn werk.
Ed Templeton (°1972, Garden Grove; woont en werkt in Huntington Beach) bracht zijn jeugd door in een wereld van skateboarden en punkmuziek. Hij beschrijft zijn tekeningen, foto's en schilderijen aan de hand van anekdotes en gevoelens die de beelden een nieuwe, meer diepgaande interpretatie geven. Menselijke kwetsbaarheid is ook een belangrijk thema in Templeton's schilderijen en tekeningen. Dit geldt in het bijzonder voor de werken bevolkt door zombie-achtige menselijke figuren, die lijken te zijn ontsnapt uit een middeleeuws tableau van het Laatste Oordeel. Templeton's vroege skate-faam gaf hem een forum om kwesties zoals racisme en homofobie te bespreken die niet veel speelruimte kregen in de skateboard subcultuur. Hij vervulde een pioniersrol in het leiden van skateboarden naar de creatieve en culturele invloed die het vandaag heeft.
Met zijn poëtische sculpturen weet Henk Visch (° 1950 Eindhoven; woont en werkt in Eindhoven en Berlijn) vaak allerlei associaties op te roepen en de fantasie van de toeschouwer te stimuleren. Het bewustzijn van Henk Visch bestaat zowel uit vreugde als pijn. Het bevat ruw materiaal waar je mee kan spelen, meer nog, waar je mee kan werken. Maar dan wel om, op een zowel bekende als verdoken manier, schokkend en met sprongen, te ensceneren en vorm te geven aan enkele "waarheden" over onze seksualiteit, onze verlangens en onze angsten, onze arabesken en onze collectieve uitingen, onze constante benaderingen, of, kortweg, onze beproevingen in de ruimte met het lichaam als voertuig : echte lichamen, uitgevonden lichamen, lichamen van vertrouwde en utopische heerschappijen.
Binnen het werk van Anke Weyer (°1974 Karlsruhe; woont en werkt in New York) is alles mogelijk, ze ontmantelt valse dichotomies zoals abstractie versus figuratie, toeval versus intentie en verwarring versus orde. Verwarring en twijfel ervaart Weyer als iets magnifiek zowel als verraderlijk. Ongedwongen en instinctief gaat Anke Weyer tewerk met een zekere urgentie. Een snelheid die ervoor zorgt dat het geschilderd beeld puur en oprecht blijft. De snelheid primeert over de compositie. Elke compositorische beslissing wordt gemaakt in het moment, heel bewust of net impulsief. De beslissingen die Weyer maakt hebben telkens een andere schaal en betekenis. Met energieke penseelstreken, druppels, vegen en schrappingen maakt ze een flux van vormen en lijnen.