Tim Van Laere Gallery presents its seventh solo exhibition by Adrian Ghenie. This exhibition features a new series of oil paintings and charcoal drawings that focus on the strange shift that has occurred in the artist's studio practice over the last decade. According to Ghenie, the artist's solitude in the studio has changed due to social media: “We still have this need to be alone, but we are not. We are alone there, but at the same time with collective voices. There are people you can interact with through a tablet or a laptop or an iPhone. I’m not alone anymore, but neither connected either. The strange feeling that I’m somewhere in-between. This will eventually change the way we do art. You have these apps that allow you to modify, extend, blend things together. It made me think of science fiction, the species of the Borg who are all interconnected. It’s me in the studio in this limbo with my thoughts. But at the same time with this collective mind inside, and that is the image of me. And I think we all start to function in this trinity.”

 

Adrian Ghenie is one of the most significant contemporary painters today. His unique style is characterised by a remarkable wealth of pictorial fragments with a fluid and hallucinatory spatial arrangement, resulting in a collage-like assemblage of distinct pictorial motifs, a hedonistic sensuality and an innovative, radical and eclectic interpretation of the most diverse subjects. With a deep understanding of the dark side of human history, Ghenie explores the complex layers of our collective past and present. His artworks become visual time capsules, raising questions about human existence, complex developments throughout history and the limits of artistic expression. With this expressive painting and drawing technique, Adrian Ghenie demonstrates mastery of historical styles ranging from Baroque chiaroscuro to the lushness of abstract expressionism. His most recent works however show a new development in which he abandons his dark color palette for fresher tones. This shift is also noticeable in subject matter, where Ghenie moves away from his exploration of historical events to focus on the representation of the human body. 

 

Adrian Ghenie: ‘I think it’s hard after so much figurative painting to just continue to depict the human body. So I have this need to deconstruct it, destroy it, put it back in this new type of silhouette, which I call ‘the impossible body’. There is no anatomy. There is nothing. But still something recognisable there. The twentieth century painting started with that, started with Picasso dismantling the human body and continued with other people, including Duchamp, or people like Bacon, of course. This deconstruction is also present in cartoons. There is a genius in there, which I totally respect. This is one of the best productions of the 20th century. I like the way Dix and the generation of artists of the Weimar Republic relate to the history of painting, because there were in the middle of the modernist revolution. Everybody was radical. If you think of people like Malevich, they were so eager to cancel the tradition. But the Germans knew how to relate with their own history of painting, the German Gothic, and I think I’m part of the same family. For me, everything, which is until 1990 is public domain. You can steal it. They probably were the first ones who came up with this. So I like to believe about myself that I’m having the same attitude.”

 

Adrian Ghenie was born in 1977 in the Romanian city of Baia Mare. He graduated from the Art and Design University of Cluj-Napoca and now lives and works in both Berlin and Rome. In 2015 he was selected to represent Romania at the 56th Venice Biennale. His work is in important public collections worldwide, including: Metropolitan Museum, New York; The Hammer Museum, Los Angeles; Long Museum, Shanghai; SFMOMA, San Francisco; the Museum of Contemporary Art, Los Angeles. Tate Modern, London; Centre Pompidou, Paris; The Hermitage, St Petersburg; Museum of Contemporary Art (M HKA), and Antwerp; S.M.A.K., Ghent.

​

​

​

 

​

Tim Van Laere Gallery presenteert haar zevende solotentoonstelling van Adrian Ghenie. In deze tentoonstelling wordt een nieuwe reeks olieverfschilderijen en houtskooltekeningen getoond die zich focussen op een merkwaardige evolutie in de studiopraktijk van de kunstenaar in de afgelopen tien jaar. Volgens Ghenie is de eenzaamheid van de kunstenaar in zijn studio veranderd door de opkomst van sociale media: "We hebben nog altijd de behoefte om alleen te zijn, maar dat zijn we niet. We zijn er alleen, maar tegelijk ook met collectieve stemmen. Er zijn mensen waarmee je ten alle tijden mee kunt communiceren door een tablet of een laptop of een iPhone. Ik voel dat ik niet alleen ben, maar ik ben ook niet verbonden. Het gevoel dat ik ergens tussenin zit. Uiteindelijk zal dit onze manier van kunst maken beïnvloeden. Er zijn van die apps waarmee je dingen kunt aanpassen, uitbreiden, samenbrengen. Het deed me denken aan sciencefiction, de soorten van de Borg die allemaal met elkaar verbonden zijn. Ik zit in mijn studio in een soort limbo met mijn gedachten. Maar op hetzelfde moment zit er een collectieve geest van binnenin, dat is het beeld dat ik van mezelf heb. Volgens mij beginnen we allemaal te functioneren in deze drie-eenheid.”

 

Adrian Ghenie is een van de belangrijkste hedendaagse schilders. Zijn unieke stijl wordt gekenmerkt door een buitengewone rijkdom aan picturale fragmenten met een vloeiende en hallucinerende ruimtelijke ordening, die resulteert in een collage-achtige assemblage van verschillende picturale motieven, een hedonistische sensualiteit en een innovatieve, radicale en eclectische interpretatie van de meest uiteenlopende onderwerpen. Met een diepgaand begrip voor de schaduwzijde van de menselijke geschiedenis, verkent Ghenie de complexe lagen van ons collectieve verleden en heden. Zijn kunstwerken worden visuele tijdscapsules die vragen oproepen over het menselijke bestaan, de complexe ontwikkelingen door de geschiedenis heen en de grenzen van de artistieke expressie. Met zijn expressieve schilder- en tekentechniek laat Adrian Ghenie zien dat hij meester is van historische stijlen, gaande van het barok clair-obscur tot de weelderigheid van het abstract expressionisme. Zijn meest recente werken laten echter een nieuwe ontwikkeling zien waarin hij zijn donkere kleurenpalet inruilt voor frissere tinten. Deze verschuiving is ook merkbaar in het onderwerp, waar Ghenie zijn verkenning van historische gebeurtenissen verlaat om zich te richten op de weergave van het menselijk lichaam. 

 

Adrian Ghenie: “Ik geloof dat het moeilijk is om na zoveel figuratieve schilderkunst te blijven doorgaan met het afbeelden van het menselijk lichaam. Vandaar mijn behoefte om het te deconstrueren, te vernietigen en het terug te brengen in een nieuw soort silhouet, dat ik 'het onmogelijke lichaam' noem. Er is geen anatomie. Er is niets. Maar er is toch iets herkenbaars. De twintigste-eeuwse schilderkunst is hiermee begonnen, met Picasso die het menselijk lichaam ontmantelde en vervolgens door andere werd verder gezet, waaronder Duchamp, of natuurlijk Bacon. Deze deconstructie is ook aanwezig in cartoons. Er zit daar een genialiteit in die ik volledig respecteer. Het is een van de beste producties van de 20e eeuw. Ik hou van de manier waarop Dix en de generatie kunstenaars van de Weimarrepubliek zich verhouden tot de geschiedenis van de schilderkunst, juist omdat ze midden in de modernistische revolutie zaten. Iedereen was radicaal. Denk maar aan Malevich, die er zo op gebrand was de tradities op te heffen. De Duitsers wisten hoe ze zich moesten verhouden tot hun eigen geschiedenis van de schilderkunst, de Duitse gotiek, en ik denk dat ik deel uitmaak van dezelfde familie. Voor mij is alles tot 1990 publiek bezit. Je mag het stelen. Waarschijnlijk waren zij de eersten die dit bedachten. Ik geloof graag dat ik dezelfde houding aanneem.”

 

Adrian Ghenie is geboren in 1977 in de Roemeense stad Baia Mare. Hij studeerde af van de Kunst en Design Universiteit van Cluj-Napoca en leeft en werkt in Berlijn en Cluj. In 2015 werd hij geselecteerd om Roemenië te vertegenwoordigen op de 56ste Biennale van Venetië. Zijn werk maakt deel uit van belangrijke publieke collecties wereldwijd waaronder: Metropolitan Museum, New York; The Hammer Museum, Los Angeles; Long Museum, Shanghai; SFMOMA, San Francisco; the Museum of Contemporary Art, Los Angeles. Tate Modern, London; Centre Pompidou, Paris; The Hermitage, St Petersburg; Museum van Hedendaagse Kunst (M HKA), and Antwerpen; S.M.A.K., Gent.

​

​

​