TIM VAN LAERE GALLERY  

Tim Van Laere Gallery is pleased to present its second solo show of Marcel Dzama entitled Wild Kindness. The exhibition will present a new series of drawings along with sculptures, dioramas, costumes and the film To Live on the Moon (For Lorca). On the opening night of the exhibition Marcel Dzama will pair the screening of the film with a live performance.

 

The title of the show refers to The Wild Kindness song by the Silver Jews, a poetic and introspective song that explores themes of individuality, rebellion, and finding purpose in a world that often feels suffocating or restrictive. These themes also run like a thread throughout the works by Marcel Dzama. Drawing equally from folk vernacular as from art-historical and contemporary influences, Dzama’s work visualises a universe of childhood fantasies and otherworldly fairy tales. His work is replete with dancers and masked figures, anthropomorphised animals and monsters, human-plant hybrids and grinning moons. Dzama's image repertoire includes a wide range of art-historical quotations like the ballet costumes by Oskar Schlemmer or the 1940s kitsch-inspired portraits of Francis Picabia, for example, and direct references to Francisco de Goya, Marcel Duchamp and Joseph Beuys. 

 

In his latest drawings Dzama explores tropical, oceanic and celestial imagery, which he combines with his reccurring themes and motives. In the larger drawing A Song for Nature’s Queen we can see a female figure serenading her surroundings of waist-high water. The water level raised even more in the large triptych Blue Water Blues, where the figures are completely submerged underwater among fish, octopuses and eels. They appear like scenes from a surreal aquatic ballet. At the same time, like an ominous but beautiful visual allegory, their never-ending waterlines seem to portend the continued degradation and collapse of the natural world. The works balances between showcasing the beauty and celebration of life with the constant threat of its decay and our downfall. It reminds us of John Milton’s epic poem Paradise Lost, the writings of William Blake and Dante and the sixteenth-century Augsburg Wunderzeichenbuch (book of miracles). “It’s like a game of chess we play with Mother Nature” says the artist. More than just a metaphor for the artist, chess is a longtime interest for Dzama, which has figured into works throughout his career. In the exhibition there are a lot of chess references to be found, including the life-sized chess pieces and the smaller porcelain dioramas. 

 

The film To Live on the Moon (For Lorca) is loosely based on Federico Garcia Lorca’s screenplay, Trip to the Moon (1929), a paradigm of Surrealism, comparable to the cinematic experiments of Lorca’s friends and peers Salvador Dalí and Luis Buñuel. In To Live on the Moon (For Lorca), Dzama combines live musical performance and dance with a newly commissioned film that explores the imagery of the original Trip to the Moon to tell the story not only of Lorca’s death, but of his resurrection as the Moon itself. Using the vignette structure, Dzama follows Lorca from life to death and on to the cosmos, narrating his tale of resurrection and artistic expression through the songs and poems all written by the artist, in English and Spanish.

 

Marcel Dzama (°1974 Winnipeg, Canada. Lives and works in New York) has exhibited globally and work by the artist is held in museum collections worldwide, including The Museum of Modern Art, New York; Centre Georges Pompidou, Paris; Museum of Contemporary Art, Los Angeles; National Gallery of Canada, Ottawa; Solomon R. Guggenheim Museum, New York; and Tate Gallery, London.

​

​

​

 

​

Tim Van Laere Gallery presenteert Wild Kindness, de tweede solotentoonstelling van Marcel Dzama. In deze tentoonstelling toont de kunstenaar een nieuwe reeks tekeningen samen met sculpturen, diorama's, kostuums en de film To Live on the Moon (For Lorca). Op de openingsavond van de tentoonstelling zal er ook een live performance gebracht worden door Marcel Dzama, gekoppeld aan de filmvertoning. 

 

De titel van de show verwijst naar het nummer The Wild Kindness van de Silver Jews, een poëtisch en introspectief nummer dat thema's verkent als individualiteit, rebellie en het vinden van een doel in een wereld die vaak verstikkend of beperkend aanvoelt. Deze thema's lopen ook als een rode draad doorheen het werk van Marcel Dzama. Zijn werk put zowel uit folklore als uit kunsthistorische en hedendaagse invloeden en visualiseert een universum van kinderfantasieën en wonderlijke sprookjes. Zijn tekeningen zitten vol met dansers en gemaskerde figuren, antropomorfe dieren en monsters, mens-plant hybriden en grijnzende manen. Dzama's beeldrepertoire omvat een breed scala aan kunsthistorische citaten, zoals de balletkostuums van Oskar Schlemmer, de op kitsch geïnspireerde portretten uit de jaren 1940 van Francis Picabia, en directe verwijzingen naar Francisco de Goya, Marcel Duchamp en Joseph Beuys.

​

In zijn nieuwste tekeningen verkent Dzama tropische, oceanische en hemelse beelden, die hij combineert met zijn terugkerende thema's en motieven. In de grotere tekening A Song for Nature's Queen zien we een vrouwenfiguur die een serenade brengt aan haar omgeving temidden van een stijgende waterlijn ter hoogte van haar taille. Het waterniveau is nog meer gestegen in de grote triptiek Blue Water Blues, waar de figuren zich volledig onder water bevinden tussen de vissen, octopussen en alen. Het lijken het scènes uit een surrealistisch waterballet. Tegelijkertijd lijken de eindeloze waterlijnen, als een onheilspellende maar prachtige visuele allegorie, de voortdurende afbraak en instorting van de natuurlijke wereld voor te stellen. De werken balanceren tussen het presenteren van de schoonheid van het leven en de viering daarvan en tussen de alom aanwezige dreiging van het verval en onze ondergang. Het doet ons denken aan John Milton's epische gedicht Paradise Lost, de boeken van William Blake en Dante en het zestiende-eeuwse Augsburg Wunderzeichenbuch (boek der wonderen). "Het is als een schaakspel dat we met moeder natuur spelen" zegt de kunstenaar. Schaken is niet alleen een metafoor voor de kunstenaar, het is ook een diepgewortelde interesse van Dzama, die steeds in zijn werk terugkomt. In deze tentoonstelling zijn er dan ook veel verwijzingen naar schaken te 

vinden, waaronder de levensgrote schaakstukken en de kleinere diorama's van porselein.

 

De film To Live on the Moon (For Lorca) is losjes gebaseerd op Federico Garcia Lorca's scenario Trip to the Moon (1929), een paradigma van het surrealisme, vergelijkbaar met de filmische experimenten van Lorca's vrienden en collega's Salvador Dalí en Luis Buñuel. In To Live on the Moon (For Lorca) combineert Dzama live muziekoptredens en dans met een nieuwe opdrachtfilm die de beelden van de oorspronkelijke Trip to the Moon verkent om niet alleen het verhaal van Lorca's dood te vertellen, maar ook van zijn wederopstanding als de maan zelf. Dzama volgt Lorca, met behulp van de vignetstructuur, van leven naar dood en verder naar de kosmos, en vertelt zijn verhaal van wederopstanding en artistieke expressie door middel van de liederen en gedichten die allemaal door de kunstenaar zijn geschreven, in het Engels en Spaans.

 

Marcel Dzama (°1974 Winnipeg, Canada. Woont en werkt in New York) heeft wereldwijd tentoongesteld en werk van de kunstenaar bevindt zich in museumcollecties over de hele wereld, waaronder The Museum of Modern Art, New York; Centre Georges Pompidou, Parijs; Museum of Contemporary Art, Los Angeles; National Gallery of Canada, Ottawa; Solomon R. Guggenheim Museum, New York; en Tate Gallery, Londen.